(Noot van de redactie: wat volgt is een fragment uit sportrechtelijke waarschuwing. Abonnement hier.)
Door Robert J. Romano, St. John’s University, Division of Sports Management
Tijdens het voetbalseizoen 2019 hebben NCAA -ledeninstellingen met een divisie I voetbalprogramma gezamenlijk meer dan $ 294 miljoen aan de salarissen van hoofdcoaches betaald. Diezelfde ledeninstellingen betaalden ook gezamenlijk $ 318 miljoen voor de assistentcoaches van hun atletische programma. [1] Compensatie voor alle hoofd- en assistent -coaches op scholen met een divisie I basketbalprogramma bedroeg meer dan Portugees Voetbalelftal Thuisshirt $ 205 miljoen. [2] Dezezelfde coaches ontvingen ook miljoenen dollars aan stimuleringsbonussen voor een breed scala aan prestaties, waaronder: teamwinsten, kampioenschapsoptredens, game -aanwezigheid, auto -stipendium en compensatie voor zomerse wervingskampen.
Een groot aantal van deze divisie I voetbal- en basketbalcoaches zijn vaak de best profile cijfers op de campus van hun respectieve hogeschool of universiteit, aangezien hun salarissen van meerdere miljoenen dollars vaak opwegen tegen die van de meest gewaardeerde professoren en zelfs een president van de universiteit of universiteit . Deze contracten met hoge dollar bieden de coach de financiële zekerheid op lange termijn in een sfeer waar werkzekerheid voor zelfs andere zeer betaalde Leicester City Thuisshirt universitaire werknemers veel minder veilig kan zijn.
Maar hoe zit het met niet-inkomsten-genererende sporten? Heeft een divisie I gymnastiek, worstelen of lacrosse -coach dezelfde financiële zekerheid als hun basketbal- en Inter Milan Thuisshirt voetbalcollega’s? Meestal is het antwoord nee. Coaches voor niet-inkomsten die sporten genereren, verdienen een goed salaris, maar niet op hetzelfde niveau als voetbal- of basketbal tegenhangers. Een Divisie I hoofd gymnastiekcoach van Divisie I verdient bijvoorbeeld ongeveer $ 195.000 per jaar. Een divisie I worstelende hoofdcoach heeft een gemiddeld salaris van ongeveer $ 266.000,00. [3] Deze coaches worden aanzienlijk minder betaald terwijl ze dezelfde 80-uurs werkweken werken. En hun verantwoordelijkheden kunnen niet alleen coaching, maar rekrutering, counseling, academisch advies, fondsenwerving en wat de atletische directeur of president nodig heeft, omvatten namens de atletische afdeling of universiteit.
Maar omdat sportcoaches niet-inkomsten doorgaans veel minder verdienen dan de voetbal- en basketbalcoaches van hun universiteit, worden ze nog steeds onder meer werkzekerheid gebracht? Blijkbaar is de Universiteit van Minnesota niet van mening dat het zo’n vangnet moet bieden. Als een manier om zijn niet-inkomsten sportcoaches te bedanken voor al hun toewijding, toewijding en hard werken, zowel op als buiten het veld, is de Athletic Department van Minnesota begonnen met het opnemen van een “programma-eliminatie” -clausule in elk contract van een Sportcoach zonder inkomsten. Dit betekent dat … (Overweeg hier te abonneren om het volledige artikel te zien)
Deel dit:
Facebook
Twitter
E -mail
